Prog Rock

Progressieve rock, oftewel prog rock, is een genre dat in de late jaren ‘60 opkwam als een artistiek en experimenteel antwoord op de conventionele rockmuziek. Bands als Pink Floyd, Genesis, Yes en King Crimson speelden een sleutelrol in de ontwikkeling van deze muziekstijl, die bekendstaat om zijn complexe composities, lange nummers en uitgebreide conceptalbums. In plaats van de standaard couplet-refrein-structuur experimenteerden prog rock-artiesten met klassieke invloeden, jazzharmonieën en ongebruikelijke maatsoorten. Albums als The Dark Side of the Moon (Pink Floyd) en Close to the Edge (Yes) brachten het genre naar een mainstream publiek, terwijl King Crimson met In the Court of the Crimson King een rauwere, avant-garde benadering koos. Tekstueel ging prog rock vaak over filosofische, wetenschappelijke of sciencefictionthema’s, wat het genre onderscheidde van traditionele rock. In de jaren ‘80 en ‘90 verloor prog rock wat aan populariteit, mede door de opkomst van punk en alternatieve rock, maar bands als Dream Theater en Porcupine Tree hielden de prog-traditie levend. Tegenwoordig beleeft het genre een opleving met moderne prog-bands als Haken, Riverside en Steven Wilson, die het klassieke prog-geluid combineren met moderne productietechnieken. Prog rock blijft een genre voor liefhebbers van muzikale virtuositeit en diepgaande thematiek, en de invloed ervan is nog steeds merkbaar in tal van andere stijlen, van metal tot elektronische muziek.